“Heb jij nog tijd deze week?” vraagt een vriendin door de telefoon. “Joost is door zijn rug gegaan en we moeten volgende week op vakantie.” Mijn praktijkdagen zitten vol maar ik besluit een vrije avond op te offeren. “Kan hij morgenavond?” Dat kan. In de rest van het gesprek hoor ik wat meer over de zere rug van haar man: door een oefening van de fysiotherapeut is het erin geschoten en nu loopt hij helemaal scheef en heeft continue pijn. Hij wilde het eigenlijk aankijken maar onze vriendin denkt dat Shiatsu haar man echt kan helpen en heeft zelf meteen de telefoon gepakt. Van Joost hoeft het niet zo nodig, maar hij laat haar maar begaan. Ik adviseer haar alvast een warme kruik op de rug te leggen en we hangen op.
Shiatsu is een Japanse therapie die door middel van doelgerichte druk van de duimen de energiestroom van het lichaam verbetert en blokkades oplost. Cliënten ervaren deze druk vaak als een mengeling van pijn en opluchting. Niet op ieder drukpunt maar wel op de punten waar werk aan de winkel is. Deze punten zijn vaak pijnlijk en stijf en ze schieten in de weerstand op het moment dat er druk op wordt gezet. Door de druk vast te houden en steeds te verdiepen, ontspant het punt zich. Na een behandeling zijn cliënten heerlijk loom en ontspannen en voelen zich zwaar en gegrond.
In mijn praktijk ontvang ik mensen met tal van klachten: hoofdpijn, pijnlijke schouders, nekken, ruggen, heupen of knieën, stressklachten als niet kunnen slapen, onrust, vermoeidheid etc. Die klachten worden holistisch bekeken. De oorzaak is altijd meervoudig: voeding speelt een belangrijke rol, en er zit altijd een emotionele kant aan de zaak. Ook levensstijl, leeftijd, hormonale onbalans, vroegere gezinssituatie, oude operaties zijn zaken die meespelen. Alle factoren, eigenlijk gewoon de dingen des levens, hebben zich vertaald in een lichaamsstructuur waarmee een zo goed mogelijke balans wordt bewaard. En vaak lijdt deze balans tot klachten, bijvoorbeeld als de omgeving veranderd is (iemand verliest zijn baan of de kinderen gaan het huis uit) en de oude balans niet meer functioneert ten opzichte van de ‘nieuwe’ buitenwereld.
De manier waarop het lichaam dan reageert en de plekken waar pijnlijke punten zitten, vertellen me veel over de manier waarop mijn cliënten in het leven staan, over hun persoonlijkheid. Of ze dominant en sturend zijn of eerder meegaand, of ze van gestructureerd werken houden of makkelijk zijn en soms wat slordig en chaotisch. En hoe ze zich verhouden tot andere mensen. Ik geef hen die feedback, leg letterlijk de vinger op de zere plek en dwing daardoor het bewustzijn van mijn cliënt zich af te vragen waarom de pijn zich daar bevindt en hoe ze die onbalans doorvertalen in hun dagelijks leven.
De volgende avond komt Joost binnenstrompelen. Hij helt helemaal over naar links en naar achter terwijl hij met één hand zijn rug ondersteunt. Zijn gezicht is van pijn vertrokken als hij gaat zitten en we praten uitgebreid over zijn klachten en zijn situatie.. Hij is een paar jaar geleden geopereerd aan zijn blaas. Hij had kanker maar gelukkig waren ze er ruim op tijd bij. Hij plast nog altijd moeilijk: vaak maar hele kleine beetjes en zijn blaas is soms ontstoken. Hij heeft al jaren last van zijn rug. Joost is een rationeel mens en heeft enige reserve tegenover Shiatsu, hij kent het niet. Maar goed, hij moet wat.
Gedurende de behandeling kom ik steeds meer over hem te weten. Hij is oud bankier en van het voorzichtige soort: je zorgt altijd dat er genoeg op je spaarrekening staat. Hij is terughoudend in contact en wil graag precies begrijpen wat ik doe en waarom ik het doe.
In zijn energiehuishouding is het niet anders. Overal in zijn lijf vind ik knopen die wijzen op opgepotte energie. Energie die vastgehouden wordt en niet vrij stroomt. Dit leidt op andere plekken tot grote tekorten, bijvoorbeeld in zijn onderrug die daardoor veel te zwak is.
Ik vertel Joost over mijn observatie van zijn lichaam en hij begrijpt meteen wat ik bedoel. “Ik houd altijd wat achter de hand,” zegt hij. “Ik geef nooit vol gas want je weet maar nooit. Ik heb altijd een plan B.” We praten over wat hem dat vroeger opleverde en ik wijs hem erop dat iedere econoom weet dat Keynes al zei dat teveel sparen een ramp voor de economie is. Dat is taal die hij verstaat. Ik laat hem voelen hoe deze houding een onbalans in zijn lichaam creëert die tot energiegebrek leidt.
Wanneer de behandeling is afgelopen voelt Joost zich ontspannen en gloeit zijn lijf. Hij is moe en vraagt me wat nu verder de bedoeling is. Ik stel voor dat hij eerst op de vakantie gaat en dat hij daarna terugkomt om meer structureel te werken aan zijn energiehuishouding. “Dat werkt het beste als we een serie van 5 afspraken plannen om daarna te evalueren wat de veranderingen zijn,” zeg ik.
Joost zegt niet meteen ja maar wil erover nadenken. Na zijn vakantie belt hij me op: “Floris, ik wil graag door met de behandelingen want het heeft me goed gedaan. Maar meteen 5 afspraken inplannen vind ik wel wat veel. Kunnen we ook eerst 3 afspraken maken?” “Prima Joost,” zeg ik.
Door: Floris Lemmen
